Ceramique

Céramique is officieel onderdeel van Wyck.
Céramique is officieel onderdeel van Wyck, alhoewel het ook vaak als een aparte wijk wordt beschouwd. Céramique wordt aan de westkant begrensd door de rivier de Maas en sluit in het noorden aan op het stadsdeel Oud-Wyck. Verder wordt het stadsdeel begrensd door de wijken Randwyck in het zuiden en Heugemerveld in het oosten.

Geschiedenis

De naam van het stadsdeel is ontleend aan de aardewerkfabriek Société Céramique, die hier voorheen gelegen was. De Société Céramique was al in 1958 samengegaan met een andere Maastrichtse aardewerkproducent, de Koninklijke Sphinx. De keramische productie werd geleidelijk aan overgeheveld naar de Boschstraat. In Wyck werden nog een aantal jaren filterzakjes (Filtropa) en kaarsen (Randwyck) geproduceerd. Na de sluiting van de fabriek rond 1980 lag het aan het stadscentrum grenzende fabrieksterrein enkele jaren braak.

In 1987 begon de herontwikkeling van het 23 ha grote terrein. Op enkele uitzonderingen na (de Wiebengahal, de bordenhal, de directeursvilla Jaunez en delen van de oude fabrieksmuur), werd de oude industriële bebouwing van de Société Céramique gesloopt. Van de Wiebengahal zou aanvankelijk een groter deel bewaard blijven, maar dit kon uiteindelijk toch niet in de nieuwbouwplannen worden ingepast. Aan de hand van een masterplan van architect Jo Coenen werd begonnen met de uitvoering van de bouwplannen van een moderne wijk met hoogstaande architectuur. Door de gunstige economische omstandigheden vonden de over het algemeen dure woningen gretig aftrek en vorderde de bouw gestaag.

Voor de diverse kantoor- en appartementengebouwen werden gerenommeerde architecten gevraagd, zoals Aldo Rossi, Mario Botta, Luigi Snozzi, Álvaro Siza, Cruz y Ortiz, Herman Hertzberger, Hubert-Jan Henket, Wiel Arets, Arno Meijs, bOb Van Reeth, Charles Vandenhove en Bruno Albert. Jo Coenen ontwierp zelf ook een aantal gebouwen, met name rondom het Plein 1992. Als architectonische hoogtepunten worden gezien - behalve het masterplan en het Centre Céramique van Coenen zelf - het Bonnefantenmuseum van Rossi, het ronde gebouw La Fortezza van Botta en de met zink en wit marmer beklede Toren van Siza.

 De wijk is via een nieuwe voetgangersbrug, de Hoeg Brögk of Hoge Brug (René Greisch, 2003) verbonden met het oude stadscentrum van Maastricht. Langs de Maas ligt het taartpuntvormige Charles Eyckpark, ontworpen door de Zweedse landschapsarchitect Gunnar Martinsson. In het park bevinden zich restanten van de vestingwerken van Wyck, die bij de herinrichting van het terrein ontdekt werden.

 Voorzieningen

In de wijk is een aantal belangrijke culturele voorzieningen te vinden, sommige met regionale of landelijk uitstraling, zoals het Bonnefantenmuseum, het Centre Céramique en de Bordenhal (vaste bespeler: Toneelgroep Maastricht). Het Centre Céramique doet onder andere dienst als ontmoetingsplaats, stadsbibiliotheek en als expositieruimte voor de gemeentelijke collectie archeologische vondsten. De dépendance van het Nederlands Architectuurinstituut, dat enige jaren in de Wiebengahal gevestigd was, is inmiddels verzelfstandigd en verhuisd naar de Timmerfabriek.

Aan de Avenue Céramique bevinden zich enkele luxe (woon)winkels. Aan het Plein 1992 zijn onder andere twee supermarkten gevestigd.

Plein 1992 is een plein in het stadsdeel Céramique in Maastricht.